Првин се слушна истрелот.
Потоа вториот продолжен свиреж
додека на прсти бројам до деветнаесет;
секој прст – по една година.
Потоа громогласен удар
врз ѕидовите на мојата родна куќа.
Од урнатините ќе изградам нова
но јас никогаш нема да бидам целосен:
распрснат на ситни парчиња железо,
соединет во правта со срушените ѕидови
врз кои, од мене,
останаа само – дупки.