Гледам низ очите на мајмунот
што си игра со мојот череп во честакот.
Понесен сум на крилата од орелот што лета
оти мојата утроба е во неговата.
Во градите на земјата
ползам со црвите
што ми ги изедоа очите во очните дупки.
Зелен сум и растам со тревата
што се ѓубри од моето гнило месо.
Ох, тело мое божеско,
Колку си само најадрено оттогаш!