Многу куси раскази

Човек понекогаш навистина има потреба од лесни и едноставни забави.
Поради тоа една вечер се наоѓате во еден по малку необичен луна-парк. Оградата е од боцкав тел, а на влезовите стојат намуртени стражари кои го надгледуваат влегувањето на посетителите.
Внатре пак речиси сè е онака како што е вообичаено на таквите места: вртелешки, автомати на среќа, разни видови лотарии, стрелишта.
Вие приоѓате кон стрелиштето: ве примамуваат малите шарени цели. Тоа се всушност чудно облечени мали луѓе од ламарина кои се движат со помошта на мали тркалца по шини. Треба да се нишанат в стомак; кога ќе бидат погодени тие се превиткуваат и многу смешно паѓаат.
Еве, токму во овој миг еден од нив ви наидува на нишан. Вие истрелувате.
Во истиот тој миг, на едно боиште оддалечено илјадници километри, еден војник исто така облечен се свиткува погоден в стомак.
Панаѓурската музика која одекнува наоколу прави неговиот крик да не може да се чуе.