Потпрен на својата сенка

* * * (Ене го долу, меѓу два брега)
Проповедникот
О, Кавафис
Tohu va bohu 2
Две тишини
* * * (Уште малку и ќе си се вратам дома)
Ништо и – никого
Секој саме
Кога си далеку
* * * (Во пределот меѓу два збора)
Си легна со зборот

На сонот ништо и никого
и некаде пред зори, само, гласот
на мајка ми која одново ме поучува –
ќе боли, ужасно ќе боли тоа,
но ти слушај ја мајка:
секогаш боли мртвото кога оживува
тоа мајка убаво го знае.

И низ сонот ништо друго и – никого…