Превод од англиски: Александра Димитрова
Овде. Слушни како се крши мразот.
Биди мирен. Ние сме постојано
во движење. Овој пат
води никаде, овој пат
води секаде. Единствено нешто
кое навистина тече е морето.
Морето осамено, морето,
морето заведува, морето,
морето вреска, морето,
морето чувствува, морето,
морето, морето. Во моите соништа
постои пат кој продолжува
долг, долг- засекогаш. Додека
не-засенет, јас не можам да се видам
себеси, но јас сум таму. Не-осамен
преплавен од себе, преплавен од полноќното
синило. Небото се мие преку мене.
Мразот пука, арктичката тундра
се цепи, ги преуредува своите свиоци
праќа тајни пораки на дијалект
до своите нервни завршетоци во Шетланд.
Тука има легнати линии
вибрирачки, електрично кршливи.
* Шормал – на шетландски дијалект, место каде морето го допира брегот