МАНЕКЕН СО РАК
За болест е потребен сомнеж
Како во равенка зјаев
во темните полумесечини подочници,
и тие едно утро паднаа на дробовите
Излезе сонцето и јасно се виде
рендгенската сенка Реков:
о, отсекогаш ги обожавам црните дупки
што настануваат кога ѕвездата ќе го заборави својот сјај,
да речеме, Џенис Џоплин
нема-нема па ќе изгаси пикавец на таканаречените
здрави алвеоли
Овој свет го заслужил секое кашлање,
свет во кој веќе никој не се дрогира искрено,
свет во кој премалку се пцуе,
и доволно е малку малку дишење
една општа мисла
дека можеби само за мене станува збор,
дека другите разбираат за што се работи тука
Ми треба, сестро, повеќе октомври,
поочигледна беспарица, летото да заврши
како од хемотерапија покосена коса,
не се враќа
додека смртта не се откаже