ја положи баба ми главата на дланки, го виде небото како голем син капак.
се сети на небото на петар пол рубенс, на тарнер, на мунк. на сите немирни неба. на небото на ван гог. (после него никој не се осмелуваше да слика небо). ги прелистуваше од око во око, од око на око на синиот капак. небото не е едно, небото е многу неба.
Графички приказни
АвторПеро Георгиев